ΗΡ συμφορά....

Να χαρώ εγώ. Αγόρασα το πολυμηχάνημα L7780 Hewlett-Packard. Λίγο ακριβό για την κατηγορία του αλλά ανήκει στη σειρά Pro. Δεν μπορεί, είπα, κάτι θα λέει...
Ένας από τους λόγους που το προτίμησα είναι η συμβατότητα των HP με Linux γιατί διαθέτουν ανοικτούς drivers. Το συναρμολόγησα, έβαλα τις κεφαλές και τα μελάνια του, έκανε τα αυτοδιαγνωστικά του τα οποία πέρασε με επιτυχία, το λογισμικό εγκαταστάθηκε χωρίς πρόβλημα, ο υπολογιστής το είδε μέσω του δικτύου. Και ξαφνικά...
Το κωλομήνυμα: "Αντικαταστήστε το δοχείο με τη μαύρη μελάνη..." Ποια μελάνη ρε; Αυτή μου μόλις έβαλα; Τις ξαναέβγαλα, τις ξαναμόνταρα, καθάρισα ακροφύσια, το ίδιο πάλι...
Γρήγορα στο διαδίκτυο, αμάν, το πρόβλημα αυτό το είχαν και ένα σωρό άλλοι.... Ξαφνικά και χωρίς αιτία. Και ΛΥΣΗ ΠΟΥΘΕΝΑ.... Τα ευρώ που θα λείπουν από την πιστωτική μου κάθε μήνα άρχισαν να χαμογελούν πονηρά....
Αφού δοκίμασα κάθε είδους αλχημεία, χωρίς αποτέλεσμα, περιμένω τη Δευτέρα να αγοράσω μια δεύτερη μελάνη.. Κάτι μου λέει όμως ότι είναι μάταιο... Και συνεπώς θα φυλάξω τα καλύτερά μου σιχτίρια για τη γραμμή εξυπηρέτησης... Και φτάνουν και για τον Hewlett και για τον άλλο τον ηλίθιο, τον Packard....
Θα ενημερώσω για την έκβαση της συμφοράς....Των 379 ευρώ...
Μέχρι τότε ΜΗΝ ΑΚΟΥΜΠΑΤΕ τα ΗΡ....

Fedora 9, τρίτη επαφή...

Αυτή είναι διαρκείας. ΤΕΡΑΣ σταθερότητας, το interface βελτιώνεται συνεχώς, επλίζω στο να σταθεροποιηθεί και το KDE4. Πραγματικά δεν κολλά πουθενά. Έβγαλε και η nvidia drivers γαι την κάρτα γραφικών. Το OpenOffice δεν χαζοφέρνει πια με τον ελληνικό ορθογράφο. SUPER ευχαρίστηση και πάντα στην αιχμή της τεχνολογίας... Τα άλλα κορόιδα, πληρώστε windows.....

Το τζάμπα είναι και πιο καλό...

Νέο αυτοκινητάκι, νέο γκατζετάκι....

Ζήτω...
Γιούπι....

Αυτά έλεγα τις δύο πρώτες μέρες δοκιμής του νέου μου αυτοκινήτου Honda civic 1.8 typeS. Καμία σχέση με το 5θυρο που είχα οδηγήσει στο test drive. Μεγαλύτερο μετατρόχιο, λάστιχα-τέρατα, το μπροστινό του μέρος σαν να ταξιδεύει σε ράγες. Την ανάρτηση τη βρίσκω σοφά και άνετα ρυθμισμένη αλλά τα custom αμορτισέρ του προγούμενου αυτοκινήτου μου δεν αποτελούν αντικείμενο ρεαλιστικής σύγκρισης. Το τιμόνι του είναι εξαιρετικά κοφτερό τόσο που να θέλει προσοχή, δεν είναι για χαλαρή οδήγηση με τη φραπεδιά στο χέρι. Τα πεντάλ είναι άψογα, το γκάζι είναι ηλεκτρονικό αλλά συνηθίζεται, τα φρένα προοδευτικά και όχι κούτσουρο όπως στο νέο Astra (είχα το παλιότερο εγώ...) ή στο Yaris της αδερφής μου που φρενάρεις με 10km και σου βγαίνει το φαγητό στο στόμα...
Το design του είναι είναι ερωτεύσιμο είτε αηδιαστικό (εμένα μου αρέσει) πάντως όσο περίπλοκο και να φαίνεται το ταμπλώ του είναι τελικά εξαιρετικής εργονομίας. Τα υλικά είναι αρκετά ποιοτικά, η αίσθηση ευχάριστη, ο κλιματισμός διπλής ζώνης εξαιρετικός, το πορτ-μπαγκάζ είναι τέρας (485 λίτρα) ενώ το ηχοσύστημα πολύ καλό (έχω μερικές αμφιβολίες αν μπορεί να διαβάσει cd με προστασία αντιγραφής). Λίγο η ρύθμιση του ύψους στο κάθισμα του οδηγού δεν με ικανοποιήσε πλήρως αλλά συνηθίζεται. Τα πίσω καθίσματα διπλώνουν και με ανασήκωση του κυρίως μέρους (όπως στο cinema) δίνοντας άπειρες δυνατότητες αποθήκευσης. Το cruise control αλλά και ο γενικότερος υπολογιστής ταξιδίου είναι πολύ καλά παραμετροποιήσιμος. Γκατζετάκι!!!
Μοναδική παραφωνία, ένας περιστασιακός τριγμός από κάποιο από τα 45.987.345 κομμάτια του ταμπλώ αλλά μόνο σε υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες.

Το καλύτερο όμως σημείο είναι ο κινητήρας του. Τραβάει σαν παλαβός και μάλιστα με αθόρυβο τρόπο εως τις 3500-4000 στροφές, έχει δύο σετ εκκέντρων και hi-tech ρύθμιση στις βαλβίδες. Τι να το κάνεις το turbo όταν μπορείς να έχεις τέτοιο ατμοσφαιρικό; Και από κατανάλωση (μιλάμε για αυτοκίνητο >1300 κιλά, 1800 κυβικά), Λάρισα-Πάτρα συνολικά 7.4λίτρα/100χλμ -λιγότερο από το προηγούμενο 1400άρι- με κινητήρα ακόμη άστρωτο, βουνά και λαγκάδια, προσπεράσεις νταλικών και στρατηγικές αποφυγής διάφορων μανιαουριών με φωσφοριζέ αυτοκινητάκια που θέλαν κόντρες. Την ίδια μέρα, Πάτρα-Αίγιο από την παλιά εθνική σε κονβόι εκδρομικού τύπου και οικολογική οδήγηση, 5,9 λίτρα/100χλμ! Στην επιστροφή με 120χλμ/ώρα από την νέα οδό και κατανώλωση 6,5 λίτρα/100 χιλιόμετρα. Ότι και να κάνεις, οδηγείς διαρκώς με μια ταχύτητα πάνω. Άνεση και οικονομία.
Δεν γνωρίζω ακόμη τα όρια πρόσφυσης του αυτοκινήτου μια που τα λάστιχα δεν είναι έτοιμα για ιδιαίτερη πίεση. Το ίδιο και για τον κινητήρα. Πάντως είναι τέτοια που θα παρακαλούσα να είχε κανονικά bucket καθίσματα γιατί σε μερικές στροφές στο Μπράλο (χωρίς πίεση στον κινητήρα, είπαμε το στρώνω -ακούς πατέρα;) έφευγα προς την πόρτα. Και κάτι από σπόντα: λόγω της εξωτερικής εμφάνισης με το typeR των 200 ίππων, οι διάφοροι ανεγκέφαλοι δεν κάνουν πια την πλάκα να μην σε αφήνουν να περάσεις ενώ πάνε πολύ αργά είτε να σου πατούν το γκάζι χαζογελώντας την ώρα που έχεις ανάψει φλας για προσπέραση...

Αυτά. Το μακράς διάρκειας test προσεχώς...

ΥΓ: Δεν λέω πως το βάφτισα ούτε το πως το αποκαλεί η μάνα μου... Έχει και η ξεφτίλα τα όριά της...

Fedora 9, δεύτερη επαφή...

Τελικά ότι και να πω γαι το Fedora λίγο θα είναι. Αναγνωρίζει hardware εκεί που οι άλλοι αποτυγχάνουν, είναι σχιζοφρενώς δεμένο με την ασφάλεια (χρειάζεται λίγο δουλειά στο SELinux...), άψογο στα δικτυακά του και όλα αυτά με νέο ακόμη και σε beta μορφή software. Τι κι αν το KDE 4 δεν δουλεύει καλά ακόμη; Δεν είναι δική τους ευθύνη. Με το Gnome το σύστημα είναι βράχος.
Στο laptop μετά από μια δοκιμή του PCLinuxOS (όλες τις δυνατές εκδόσεις) και την πλήρη απογοήτευση, το Fedora ξαναγύρισε για να μείνει. Έμεινε επίσης και σε έναν υπολογιστή στο σαλόνι. Το θηρίο του γραφείο με τις τόσες εργατοώρες παραμερτοποίησης παραμένει με το Fedora7 μέχρι να βεβαιωθώ ότι η αναβάθμιση θα πάει τέλεια και ότι η αναπρόκοπη Nvidia τσακίστηκε να βγάλει κάποιο νέο driver γραφικών... Το μόνο παράπονο στις 64-μπιτες εκδόσεις είναι η ανεπάρκεια βοηθητικού software όπως του adobe flash, opera και λοιπά... Τόσο άχρηστες είναι οι εταιρίες αυτές να μην μπορούν να βγάλουν τα προγραμματάκια τους σε τέτοια πλατφόρμα;
Και για το Ubuntu 8.04 ούτε λόγος. Πολύ βαρύ ρε παιδί μου...

Αυτά, θα επανέλθω..