Νέο αυτοκινητάκι, νέο γκατζετάκι....

Ζήτω...
Γιούπι....

Αυτά έλεγα τις δύο πρώτες μέρες δοκιμής του νέου μου αυτοκινήτου Honda civic 1.8 typeS. Καμία σχέση με το 5θυρο που είχα οδηγήσει στο test drive. Μεγαλύτερο μετατρόχιο, λάστιχα-τέρατα, το μπροστινό του μέρος σαν να ταξιδεύει σε ράγες. Την ανάρτηση τη βρίσκω σοφά και άνετα ρυθμισμένη αλλά τα custom αμορτισέρ του προγούμενου αυτοκινήτου μου δεν αποτελούν αντικείμενο ρεαλιστικής σύγκρισης. Το τιμόνι του είναι εξαιρετικά κοφτερό τόσο που να θέλει προσοχή, δεν είναι για χαλαρή οδήγηση με τη φραπεδιά στο χέρι. Τα πεντάλ είναι άψογα, το γκάζι είναι ηλεκτρονικό αλλά συνηθίζεται, τα φρένα προοδευτικά και όχι κούτσουρο όπως στο νέο Astra (είχα το παλιότερο εγώ...) ή στο Yaris της αδερφής μου που φρενάρεις με 10km και σου βγαίνει το φαγητό στο στόμα...
Το design του είναι είναι ερωτεύσιμο είτε αηδιαστικό (εμένα μου αρέσει) πάντως όσο περίπλοκο και να φαίνεται το ταμπλώ του είναι τελικά εξαιρετικής εργονομίας. Τα υλικά είναι αρκετά ποιοτικά, η αίσθηση ευχάριστη, ο κλιματισμός διπλής ζώνης εξαιρετικός, το πορτ-μπαγκάζ είναι τέρας (485 λίτρα) ενώ το ηχοσύστημα πολύ καλό (έχω μερικές αμφιβολίες αν μπορεί να διαβάσει cd με προστασία αντιγραφής). Λίγο η ρύθμιση του ύψους στο κάθισμα του οδηγού δεν με ικανοποιήσε πλήρως αλλά συνηθίζεται. Τα πίσω καθίσματα διπλώνουν και με ανασήκωση του κυρίως μέρους (όπως στο cinema) δίνοντας άπειρες δυνατότητες αποθήκευσης. Το cruise control αλλά και ο γενικότερος υπολογιστής ταξιδίου είναι πολύ καλά παραμετροποιήσιμος. Γκατζετάκι!!!
Μοναδική παραφωνία, ένας περιστασιακός τριγμός από κάποιο από τα 45.987.345 κομμάτια του ταμπλώ αλλά μόνο σε υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες.

Το καλύτερο όμως σημείο είναι ο κινητήρας του. Τραβάει σαν παλαβός και μάλιστα με αθόρυβο τρόπο εως τις 3500-4000 στροφές, έχει δύο σετ εκκέντρων και hi-tech ρύθμιση στις βαλβίδες. Τι να το κάνεις το turbo όταν μπορείς να έχεις τέτοιο ατμοσφαιρικό; Και από κατανάλωση (μιλάμε για αυτοκίνητο >1300 κιλά, 1800 κυβικά), Λάρισα-Πάτρα συνολικά 7.4λίτρα/100χλμ -λιγότερο από το προηγούμενο 1400άρι- με κινητήρα ακόμη άστρωτο, βουνά και λαγκάδια, προσπεράσεις νταλικών και στρατηγικές αποφυγής διάφορων μανιαουριών με φωσφοριζέ αυτοκινητάκια που θέλαν κόντρες. Την ίδια μέρα, Πάτρα-Αίγιο από την παλιά εθνική σε κονβόι εκδρομικού τύπου και οικολογική οδήγηση, 5,9 λίτρα/100χλμ! Στην επιστροφή με 120χλμ/ώρα από την νέα οδό και κατανώλωση 6,5 λίτρα/100 χιλιόμετρα. Ότι και να κάνεις, οδηγείς διαρκώς με μια ταχύτητα πάνω. Άνεση και οικονομία.
Δεν γνωρίζω ακόμη τα όρια πρόσφυσης του αυτοκινήτου μια που τα λάστιχα δεν είναι έτοιμα για ιδιαίτερη πίεση. Το ίδιο και για τον κινητήρα. Πάντως είναι τέτοια που θα παρακαλούσα να είχε κανονικά bucket καθίσματα γιατί σε μερικές στροφές στο Μπράλο (χωρίς πίεση στον κινητήρα, είπαμε το στρώνω -ακούς πατέρα;) έφευγα προς την πόρτα. Και κάτι από σπόντα: λόγω της εξωτερικής εμφάνισης με το typeR των 200 ίππων, οι διάφοροι ανεγκέφαλοι δεν κάνουν πια την πλάκα να μην σε αφήνουν να περάσεις ενώ πάνε πολύ αργά είτε να σου πατούν το γκάζι χαζογελώντας την ώρα που έχεις ανάψει φλας για προσπέραση...

Αυτά. Το μακράς διάρκειας test προσεχώς...

ΥΓ: Δεν λέω πως το βάφτισα ούτε το πως το αποκαλεί η μάνα μου... Έχει και η ξεφτίλα τα όριά της...